Dus, ik wil zelf geen kinderen, om maar even met de deur in huis te vallen… En één van de (bijkomende) redenen is dat het opvoeden en begeleiden in het opgroeien van een kind mij een onmogelijke taak lijkt! Ik voel mezelf nog verre van volwassen, dus hoe moet ik een kind de kneepjes van vak leren? Door mijn vorige blogposts over volwassenheid en kinderen en de reacties die ik kreeg (!), houden die vragen me nog eens extra bezig. Al dat gedenk was vermoeiend, maar leverde wel twee geruststellende inzichten op:

1. ik mag wel iets minder streng zijn voor mezelf; zo slecht doe ik het helemaal niet als volwassene, en
2. helemaal onwetend ben ik niet; ondertussen heb ik wel wat ideeën over wat belangrijke dingen zijn om te leren in je jeugd en welke ervaringen je deze lessen leren.

Dus om het thema van opgroeien en uitvliegen nog wat verder uit te melken deze maand (was helemaal niet de bedoeling, maar zit kennelijk in de lucht, met de lente in aantocht!) een lijstje met opgroei- en uitvliegtips voor mijn jongere zelf. Niet zo luchtig dus deze keer. Je hebt er ook niets aan natuurlijk, terugkijken en bedenken wat je anders zou doen als je het over mocht doen… Maar wie zegt dat je op je 35ste niet nog een inhaalslagje kunt maken? Niet (als)nog kunt opgroeien? We zijn immers nooit uitgeleerd.

Opgroeien: 8 uitvliegtips aan mijn jongere zelf

Een willekeurig lijstje van dingen die ik in mijn jeugd niet heb gedaan, maar wel had ‘moeten’ doen, achteraf gezien:

• zoek een bijbaantje; ook al heb je het geld niet nodig, van een krantenwijk lopen of vakkenvullen kun je al zoveel leren – over geld, over verantwoordelijkheid, over regels en regeltjes en omgaan met andere mensen, noem maar op. Het zorgt er op z’n minst voor dat alles niet compleet nieuw, onwennig en overweldigend is als ‘het echte werk’ begint!
• ga lekker puberen; dat kunnen je ouders heus wel aan (en anders hadden ze maar geen ouders moeten worden toch?), je tienertijd is de periode om te (beginnen met ) ontdekken wie je bent en wat bij je past
• maak je niet zo druk om anderen; ik vond ontzettend veel dingen stom toen ik tiener was. En met dingen bedoel ik vooral mijn mede-tieners. Ik kon er niet tegen dat ze aan het rebellen en experimenteren waren. Ik vond ze asociaal en onverantwoordelijk. Nu pas snap ik dat dat precies de bedoeling was. Ik heb veel mensen afgestoten met mijn afwijzende houding
• doe je best op school & in je studie; werk hard, maak je huiswerk en opdrachten, begin op tijd! en vraag hulp bij de dingen die je moeilijk vindt. Niet leuk, maar je zal jezelf er later dankbaar voor zijn want het maakt het later allemaal zoveel makkelijker. Leren en studeren gaat een stuk moeilijker met een ouder brein…
• geniet van het studentenleven; ja studeer hard, maar vergeet de rest zeker niet! Doe mee aan commissies, ga bij een vereniging, GA OP KAMERS WONEN!, ga feesten, ga uit, doe gekke dingen. Kortom, doe ervaringen, inzichten en contacten (!) op waar je de rest van je leven veel aan zult hebben én met plezier op terug zult kijken met een boel mooie anekdotes om rond te strooien
• ga niet (maximaal) lenen; helemaal niet lenen is voor de meesten mensen geen optie, maar probeer het zoveel mogelijk in te perken door zelf geld te verdienen. Hoe gunstig de voorwaarden ook zijn, het is geen fijn gevoel om een gigantische studieschuld op je naam te hebben staan
• kijk af van je jongere broer/zus; mijn broertje was beter dan ik in puberen en ontdekken, beter in zich niets aantrekken van wat anderen denken. Als de oudste, hang je gauw de ‘grote broer of zus’ uit, maar achteraf had ik liever als ‘mede-opgroeier’ met mijn lieve, dappere, wijze broer omgegaan. Gelukkig is onze band altijd goed geweest en is dat nog steeds. Een van mijn goede voornemens dit jaar is meer tijd en aandacht in de relatie met mijn broer te stoppen
• nooit vergeten: het geeft niet dat je alles nog niet weet/kan/snapt; want dat kan namelijk helemaal niet! Ja het is eng om geen idee te hebben hoe je je moet gedragen, want je moet doen of zeggen, hoe je iets moet aanpakken. Maar daar zijn eerst ervaringen voor en als het goed is, lieve mensen om je heen die je op weg helpen. Zet de eerste stap en je zal vanzelf groeien in de ervaring… MAAR je moet dus wel zelf beginnen met meedoen!

Het grappige aan dit opgroeilijstje vind ik zelf is dat het voortdurend wipwapt tussen serieus je best doen en uit de band springen. Wijze lessen leer je niet alleen door verantwoordelijkheden op je te nemen, maar ook door dat af en toe juist eens niet te doen, door de grenzen op te zoeken en te ontdekken! Het mooie is, hoewel je pubertijd en studententijd worden gezien als dé tijd om dat te doen, het houdt daarna niet op. Als je durft….;)

Zo jammer dat er geen tijdmachine bestaat. Maar bestond die wel; welke tips en adviezen zou jij je jongere zelf willen geven?