Ha! Maart is nog niet voorbij hoor! Ja, ik weet het, ik ben een beetje vroeg met mijn maandlijstje. Niet dat ik zo graag wil dat er alwéér een maand voorbij is, ik had er gewoon zin in (lees: geen zin/energie/inspiratie voor een ‘gewone’ woensdag-blog). Het is mijn blog dus ik gooi de boel lekker een keertje om!

Maart was een beetje een rare maand, niet heel bijzonder in mijn herinnering, terwijl er toch hele leuke dingen zijn geweest. Maar het hoeven natuurlijk ook niet allemaal pieken te zijn. Soms mag je je best eens even ‘meh’ voelen en wat rustiger aan doen, zoals mijn collegaatje vanochtend nog zei. Soms moet je je normen eens even wat minder streng naleven en voelen wat nu écht het beste is. Dat is toch wel het belangrijkste inzicht wat ik aan deze maand maart heb overgehouden. En daarom hou ik zou van mijn maandlijstjes, want ik besef het me nu toch vooral nu ik het hier zo opschrijf!

Maandlijstje #3: maart 2013

Broedplan 2018

Het  werkt! Een stok achter de deur werkt echt. In februari had ik zo’n moeite om mijn hardlooproutine op poten te houden, letterlijk, en dat kwam vooral door de griep maar ook door het slechte weer. Nu, met mijn deelname aan de Urban Trail van Amsterdam in het vooruitzicht ‘moest’ ik wel en deed het weer er opeens niet meer zo toe. Daarbij kwam ook dat ik samen met een vriendin zou lopen en dat werkte extra motiverend, want ik wilde natuurlijk niet dat ze de hele tijd op mij zou moeten wachten. Ik heb het gehaald en het voelde zo goed! Helemaal gemotiveerd nu om het regelmatige hardlopen erin te houden! Beetje jammer dus dat ik een lichte blessure heb op-gelopen in mijn lies… nog een reden voor even rust, dan moet dat wel weer goed komen.

Leuke doelen 2018

“Happiness doesn’t always make you feel happy”, zegt Gretchen Rubin. Dat geldt ook voor mijn 18-in-2018-leuke doelen. Ze zijn niet allemaal altijd even… leuk. Toen vriendin N. en ik op een ijzig koude zondag (gevoelstemperatuur -10 graden) om 8 uur ‘s ochtends in de auto zaten om in Amsterdam te gaan hardlopen, hebben we ons een paar keer hartgrondig afgevraagd waaróm we dit vrijwillig aan het doen waren. Bibberend in de rij voor ons startnummer, bibberend in de rij voor de Dixies, en bibberend met verkrampende spieren wachten tot eindelijk het startschot klonk. Maar wat was het leuk!

 

De eerste Urban Trail van Amsterdam; 10 kilometer door Amsterdam-Noord. Door een kringloopwinkel en middelbare school, langs het IJ met een stralend zonnig uitzicht op het centrum en het centraal station aan de overkant, over een vlonderpad door een ‘dorp’ van woonbootjes, over de redactie van het Parool! (als ik dat had geweten had ik m’n cv meegenomen om stiekem achter te laten op een bureau haha) en door het maritiem trainingscentrum (indrukwekkend! maar foto’s maken mocht niet – zag ik later – dus die plaats ik hier maar niet), over een heel oud veerpontje en een heleboel andere locaties.

Het was vreselijk koud maar de route was echt mooi en bij binnenkomst voelde ik me zo trots! Ik heb het tóch echt leuk gehad en daarbij ook nog eens twee doelen in één keer behaald: 10 kilometer gelopen en het eerste loopevenement van 2018 kan ik afstrepen (nog twee te gaan!)

Leesveroveringen

Deze maand niks gelezen van mijn Goodreads reading challenge-leeslijstje! Ik heb nu al een aantal maanden een abonnement op Kobo Plus en ik ben er steeds enthousiaster over. Misschien is het een beetje een slechte gewoonte, maar naast het checken van Facebook en Instagram, speur ik op verloren momenten (lees: laat in bed als ik eigenlijk al moet slapen), naar leuke boeken die je met Kobo Plus gratis via de de app kunt downloaden. Zo kwam ik al scrollend de boeken van leefstijlcoach Meijke van Herwijnen tegen: Meer energie! en Meer rust; minder onrust, minder slechte gewoonten. Ik ben behoorlijk enthousiast! Geen revolutionaire openbaringen maar nuchtere inzichten en praktisch, simpele tips. Zoals Jelle Hermus in zijn eveneens nuchtere en praktische boek Steeds leuker zegt: open deuren zijn de beste deuren. De afgezaagde tips worden niet voor niets zo vaak herhaald. Ze zijn waar en ze werken, maar alléén als je ze ook echt ten uitvoer brengt.

Wat ik zo fijn vind aan de boekjes van Van Herwijnen is dat ze de lezer niet vermoeien met (wetenschappelijk) onderzoek en theoretische achtergrond maar kort en krachtig uitleg geven. Zo weten we allemaal wel dat je er niet beter van wordt om lelijke dingen tegen jezelf te zeggen. De tip om tegen jezelf te zeggen ‘ik ben goed zoals ik ben’ heb ik desondanks altijd zinloos gevonden. Als je het niet echt gelooft, dan werkt het toch niet?

Niet waar, legt Van Herwijnen uit. Je hoeft het niet te geloven, maar zeg je het vaak genoeg tegen jezelf dan gaat je onderbewuste er toch mee aan de slag, maken je hersenen nieuwe verbindingen aan en ben je op den duur in staat het wél echt te geloven. Kijk, daar kan ik iets mee! Vooral het boekje Meer energie! heeft mij een paar hele goede tips en inzichten opgeleverd. Echt een aanrader voor mensen die door de waan van het leven (dus niet door ziekte of psychische klachten) worstelen met vermoeidheid en energiegebrek; de hoofdstukjes zijn ultrakort met elke keer een ieniemienie-opdrachtje waarmee je weer een stapje zet naar meer energie.

De boekjes zijn geen recente publicaties maar ik denk erover toch een recensie te schrijven van beide. Goed idee of niet?

Lieve mensen

Je zou er bijna wat van gaan denken, maar om de een of andere reden wonen bijna al mijn vriendinnen ver van mij vandaan. Als ze niet al ver weg woonden, dan verhuizen ze alsnog wel! Hallelujah voor social media en het gemak van mail en Whatsapp maar het is niet hetzelfde als elkaar in het echt zien en spreken. Op je 35ste zonder studenten-ov stap je echter niet meer zomaar even 5 uur op de trein naar de andere kant van het land, dus wat doe je dan? Dan bestaat er gelukkig een dorp als Utrecht in het midden van het land, waar je tenminste eens in het jaar afspreekt voor een broodnodige bijkletssessie met vriendin B. Ik voelde me bovendien op en top blogger toen ik op Instagram vroeg om tips voor leuke plekjes voor een koffie- en lunchdate en allemaal leuke suggesties ontving!

Zo belandden we in Jozef, een hip huiskamercafé met een kringloopwinkelinterieur, ruwe bakstenen muren en planken voor boeken en spelletjes. En het beste van alles: een heuse huis-kat als gastheer! Meneer (of mevrouw?) kwam gezellig bij ons op de bank liggen in de zon, wat er geregeld voor zorgde dat kleine kindjes voorzichtig bij ons kwamen staan om te kijken. We hebben de hele middag bij Jozef gezeten en honderduit gepraat. Wat is het toch fijn om te merken dat de band er nog altijd is en je met elkaar kunt praten en lachen alsof er geen jaar tussen heeft gezeten!

Lekker

Maart had weinig lekkers te bieden. Ik herinner me vooral (diepvries)pizza en patat, ook heel lekker, maar om daar nu over te schrijven op mijn maandlijstje… Ik had er eigenlijk op gerekend flink uit te kunnen pakken over het (personeels)-etentje met mijn ex-collega’s van de Italiaanse ijssalon waar ik vroeger heb gewerkt. We werken er allemaal niet meer (ik ging weg in 2010!),  maar gelato, tiramisu, grappa met alle avonturen en toestanden als gevolg, kneden kennelijk een hechte band. Hopelijk lukt het komende maand alsnog om onder het genot van pizza en prosecco hilarische anekdotes op te halen aan die tijd tussen de vriezers en melkstomers.

Dus dan maar een karige foto van een koppie thee. Ik vind gember heerlijk dus een kop verse gemberthee bij Jozef leek me wel wat! Het was inderdaad wel lekker, maar het ziet eruit alsof je water met aardappelschillen zit te drinken… doe me dan toch maar een cappuccino.

Loftuitingen

Het maandlijstje van maart kan ik natuurlijk niet afsluiten zonder een fikse loftuiting voor mezelf! Maandag bestond Miss Deadline alweer een half jaar en ik ben best een beetje boet trots op het behalen van die deadline. Ik ben trots dat ik er eindelijk voor ben gegaan en ik ben trots dat ik het heb volgehouden. Oké, ik zeg het nog één keer: ik ben trots … en maakte om dat te vieren een lijstje met de 10 blogs waar ik het meest eh… TROTS op ben!

Onderaan het top 10-lijstje vind je overigens een enquête waarmee jij je mening kunt geven over Miss Deadline. Ik zou het super vinden als je die wil invullen, als je dat nog niet gedaan hebt, opdat ik mijn blog nog leuker kan maken!

Maar ik ben ook dankbaar voor wat het bloggen me heeft gebracht. Ik had niet verwacht dat ik het zo leuk zou vinden en ook blíjf vinden – veel dingen die ik structureel doe, gaan me al gauw vervelen maar kennelijk heb ik met het schrijven toch echt mijn passie gevonden! Ik ben ook jullie, lezers, heel erg dankbaar. Of je nu stilletjes meeleest of dat je je geregeld laat horen in een reactie, het voelt toch heel bijzonder om te weten dat mensen mijn woorden lezen en daarover nadenken, er misschien zelfs wel wat aan hebben. Om jullie te bedanken ga ik daarom een pakketje met leuke spulletjes verloten:

In het pakketje zit een mooi dik boekje met 999 leuke, grappige, serieuze, diepe en onzinnige vragen om aan jezelf te stellen, een bulletjournal- schrift om al je doelen, deadlines of wat je maar wil in bij te houden, een notitieblokje voor al je Luchtige lijstjes, twee fijne Hema-pennen, een hele zooi mooie bloeiers – vroege of late, dat maakt niet uit! – en last but not least, chocola natuurlijk (naar keuze, de groene wikkel was voor de foto en de reep is al bijna op hihi), want wat is nu een feestje zonder choco?!

Kans maken op mijn Lang Leve Deadline pakket? Kijk dan even op mijn Instagram of Facebook wat je moet doen en laat een reactie achter! Maandag 2 april, Tweede Paasdag, maak ik de winnaar bekend. Veel geluk!

——————–

[Dit artikel bevat affiliate (commerciële) links. Dat betekent dat als je op één van deze links klikt en een aankoop doet in de webshop (bol.com), ik een kleine commissie krijg. Je betaalt niets extra’s voor je product maar je steunt mij wel als blogger. Alvast bedankt!]